پژوهش تازه‌ای که توسط محققان و دانشمندان دانشگاه سان فرانسیسکو کالیفرنیا آمریکا انجام شده، رابطه‌ی مصرف شکر افزوده و پیری زودرس را تایید می‌کند. این تحقیقات که به سرپرستی دکتر «دوروتی چیو» و دکتر «الیسا اپل» انجام شده، نشان می‌دهند که رژیم‌های غذایی با شکر کم‌تر، به کاهش سرعت افزایش عمر سلول‌های انسان منجر می‌شود.
این پژوهش نشان می‌دهد که مصرف هر گرم شکر، با افزایش سن اپی‌ژنیک رابطه‌ی مستقیم دارد. سن اپی‌ژنیک معیاری برای اندازه‌گیری پیری در مقیاس زیستی/سلولی است.
نتایج این پژوهش بر اهمیت وجود قواعد رژیم غذایی برای جلوگیری از بیماری تاکید می‌کنند. از جمله موادی که این نتایج بر وجود آن‌ها در رژیم غذایی سالم تاکید می‌کنند آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. دکتر اپل همچنین اشاره می‌کند که «مصرف افراطی شکر» با «بدترشدن وضعیت سلامت متابولیکی» و «بیماری‌های زودرس» ارتباط دارد.
این پژوهش زمانی منتشر می‌شود که میزان چاقی و بیماری‌های تابعه آن در جهان گسترش یافته. سازمان بهداشت جهانی گزارش می‌دهد که در سه دهه‌ی گذشته تعداد افراد بالغ دچار اضافه وزن به شدت افزایش یافته است. به طوری که در سال 2022 در حدود 43 درصد از افراد دچار اضافه وزن محسوب می‌شدند. در حالی که این رقم در سال 1990 تنها 25 درصد بوده است.
پژوهشگران در سال‌های اخیر مکررا به مصرف غذاهای بدون مواد نگه‌دارنده و فراوری نشده تاکید کرده‌اند. مصرف بیش از اندازه شکر (قند فراوری شده) که یکی از موادی است که در غذاهای ملل مختلف دنیا یافت می‌شود نیز به بسیاری از بیماری‌ها مرتبط شده است. در آمریکا سرانه مصرف شکر افزوده 17 قاشق چای‌خوری در روز است که به میزان قابل توجهی بیشتر از حد توصیه شده است. تحقیقات همچنین نشان می‌دهند که شکر ممکن است خاصیت معتادکنندگی داشته باشد. بنابراین کاهش میزان مصرف آن در برخی افراد ممکن است چالش‌ساز شود.
با وجود چالش‌ها، کاهش مصرف شکر افزوده می‌تواند فواید بسیاری برای سلامتی و به ویژه کاهش سرعت افزایش سن زیستی داشته باشد. دکتر «باربارا لارایا» توصیه می‌کند که کاهش 10 گرمی مصرف روزانه شکر می‌تواند به تغییر روند افزایش سن و جلوگیری از پیری زودرس کمک کند.