موتورولا Moto Z2 Force Edition را با دوربین دوگانه و صفحه‌نمایش نشکن معرفی کرد

اما آن دسته از شما دوستان پیگیر خبرهای گوشی‌های Moto، سریعاً متوجه می‌شوید که گوشی‌های Z دلایلی به‌غیراز یکپارچگی تجاری برای تغییر نکردن در طول نسل‌ها دارند؛ و آن چیزی نیست جز Moto Mods، تنها بازمانده گوشی‌های ماژولار بین سال‌های 2013 تا 2016 میلادی. با توجه به اینکه این قطعات در قالب قاب‌های جداشدنی عرضه می‌شوند، اندازه و شکل دستگاه باید ثابت بماند تا هر نسل بتواند از ماژول‌های قدیمی نیز استفاده کند.

Z2 Force Edition تنها به لوازم جانبی و ماژول‌هایش خلاصه نمی‌شود. این گوشی تنها جایگزینی برای Z Force نسخه سال گذشته نیست، بلکه نتیجه به هم پیوستن دو دستگاه کاملاً جدا از هم است. بااینکه در سال گذشته دو گوشی Moto Z و Moto Z Force عرضه شدند (به همراه Moto Z Play)، امسال جایگزینی برای گوشی اول در نظر نگرفته شده است. پس Z2 Force برخی از خصوصیات آن را به ارث می‌برد.

حالا باهم ببینیم که این گوشی چه ویژگی‌هایی را برایمان به ارمغان می‌آورد.

طراحی

همان‌طور که اشاره شد، Z2 Force Edition بسیار شبیه به Z Force سال گذشته به نظر می‌رسد. با نگاه کردن به جلوی گوشی، اولین چیزی که توجه را به خود جلب می‌کند حسگر اثرانگشت با طراحی جدید است. Moto این حسگر را که اولین بار در گوشی Z2 Play دیده شد، با طراحی طبیعی‌تر گرد به‌جای مربعی تولید کرده است.

پشت دستگاه داستان کاملاً متفاوتی دارد. بااینکه عناصر ساده را حفظ کرده است، تفاوت‌های محسوسی با Z Force اصلی دارد. در ابتدا قاب فلزی مشکی پشت دستگاه یک تغییر بزرگ به خود دیده است: دیگر اثری از طراحی رشته‌های افقی نیست و با طراحی معمول‌تر فلز ساییده شده روبه‌رو هستیم. در اطراف گوشی نیز خطوطی که به نظر می‌رسد خطوط آنتن دستگاه باشد قرارگرفته‌اند. برجستگی دوربین نیز حالا یک ماژول دوربین دوگانه را در خود جای‌داده است که در ادامه بیشتر از آن میگوییم.

به نظر می‌رسد که لنوو در Moto Z بیشتر از هر جنبه‌ای بر ضخامت یا واضح‌تر بگوییم کاهش آن تمرکز کرده بود. البته دلیل پشت آن (وجود ماژول‌های Moto Mods) کاملاً واضح است. با توجه به اینکه امسال نسخه Moto2 عرضه نمی‌شود، Z2 Force Edition این خصوصیت را به ارث برده است. هنوز معلوم نیست که آیا این تصمیم درستی بوده یا خیر.

و در آخر درست مثل دیگر گوشی‌های سری زد، Z2 Force Edition فاقد جک هدفون است.

سخت‌افزار و صفحه‌نمایش

بارزترین ویژگی Z Force صفحه‌نمایش آن بود: یک پنل AMOLED 5.5 اینچی با رزولوشن 1440 در 2560 پیکسل که از تکنولوژی خاص ShatterShield برای جلوگیری از شکستن استفاده می‌کرد. خبر خوب اینکه این قابلیت نیز به جایگزین این دستگاه منتقل‌شده است.

اما درون این دستگاه به طرز دیگری جالب است چراکه در این پرچم‌دار موتوی سال 2017، از اندک قابلیت‌هایی صرف‌نظر کرده‌اند. برای چیپست از اسنپ‌دراگون 835 که در گوشی‌های سامسونگ گلکسی اس8، OnePus 5 و Xiaomi Mi 6 وجود دارد و تابه‌حال لیاقت خود را ثابت کرده، استفاده‌شده است. برای رم انتخاب‌های 4 یا 6 گیگابایتی و برای حافظه داخلی نیز گزینه‌های 64 یا 128 گیگابایتی موجود هستند.

البته این انتخاب‌ها بسته به منطقه عرضه متفاوت خواهند بود. تمام نسخه‌های این گوشی از کارت حافظه SD نیز پشتیبانی می‌کنند.

بااینکه Z2 Force از بسیاری جنبه‌ها از Z Force برتر است، یک نقطه‌ضعف برجسته هم دارد که کاربران چندان با آن راحت نخواهند بود. این دستگاه دارای باتری 2730 میلی‌آمپری است که با توجه به استاندارد پرچم‌دارهای فعلی، ضعیف محسوب می‌شود. خصوصاً اگر آن را با باتری 3500 میلی‌آمپری Z Force مقایسه کنیم. بااین‌وجود Moto اصرار دارد که آن را به‌عنوان باتری‌ای که تمام‌روز دوام می‌آورد معرفی کند.

دوربین

Z2 Force نیز به دنبال مد گوشی‌های هوشمند سال 2017 دارای ماژول دوربین دوگانه است که پشت دستگاه و درون برجستگی گرد شناخته‌شده دوربین قرارگرفته است. این ماژول از نوع تک‌رنگ یا مونوکروم است، درست مثل ایده‌ای که در Huawei P10 استفاده شد.

ازلحاظ تئوری، به نظر می‌رسد که قدرت دوربین کاهش پیداکرده باشد. هردو حسگرها به‌جای حسگر 21 مگاپیکسلی Z Force، 12 مگاپیکسل هستند. بااین‌وجود به نظر می‌رسد که حسگرها ازلحاظ اندازه بزرگ‌تر باشند و درنتیجه نور بیشتری را دریافت می‌کنند که نهایتاً بهبود کیفیت عکس را به دنبال دارد؛ اما هنوز مشخص نیست که کارکرد این ماژول در عمل چگونه باشد. فلش LED و فوکوس خودکار لیزری مثل Z Force قبلی است.

همان‌طور که شاید از یک دوربین دوگانه انتظار داشته باشید، یک حالت عکاسی پرتره هم برای گرفتن عکس‌های بسیار هنری وجود دارد؛ اما می‌توانید از آن برای گرفتن عکس‌های سیاه‌وسفید، HDR و غیره نیز استفاده کنید. با توجه به اینکه هردو حسگر IMX386 سونی، درست مثل حسگری که در Xiaomi Mi 6 استفاده‌شده هستند، انتظار داریم که گوشی عکس‌های خوبی بگیرد.

دوربین جلوی گوشی همچنان 5 مگاپیکسلی است، اما این بار فلش آن به ماژولی دوگانه تبدیل‌شده. سلفی‌بگیران مسلماً از این قابلیت لذت خواهند برد!

Moto Mods

البته که گوشی‌های Moto Z از Moto Mods لنوو (قاب‌های پشتی که کاربری دستگاه را بهبود می‌بخشند) نیز پشتیبانی می‌کنند؛ پس اگر از باتری کم‌حجم، نبودن امکانات پروژکتور یا حتی ظاهر پشت دستگاه ناراضی بودید، احتمالاً بتوانید Mod دلخواه خود را پیدا کنید.

خبر خوب اینکه به مادهای قدیمی محدود نیستید. لنوو ماد جدیدی را معرفی کرده: Moto 360 Camera. شبیه به آنچه Essential چند ماه پیش معرفی کرد به نظر می‌رسد؛ دوربین کوچک 360 درجه، اما در قالب یک پوسته قابل تعویض.

نرم‌افزار

Z2 Force Edition از اندروید 7.1.1 استفاده می‌کند که در مقایسه با سامسونگ که تازه می‌خواهد گلکسی اس8 را به نسخه نوقا ارتقا بخشد، خوب به نظر می‌رسد.

Moto چندان گوشی‌هایش را با نرم‌افزارهای اضافی و غیرکاربردی پر نمی‌کند؛ پس انتظار داریم که برای Z2 Force Edition نیز رویکرد مشابهی را اتخاذ کند. البته با توجه به اینکه لنوو ایده AI Assistant را در سر می‌پروراند، درنهایت دستیار هوشمند راه خود را به این پرچم‌دار بازخواهد کرد.

قیمت و تاریخ عرضه

قیمت دستگاه 750 دلار خواهد بود که در مقایسه با پرچم‌داران فعلی بازار (مثلاً گلکسی اس8)، قیمت بالایی است. از نوزدهم مردادماه توسط اپراتورهای آمریکا، Best Buy یا خود موتورولا عرضه می‌شود، اما می‌توان از همین امروز آن را پیش سفارش داد.

در آخر باید بگوییم که این گوشی در سه رنگ مشکی پررنگ، طلایی و خاکستری عرضه می‌شود. گزینه آخر تنها از طریق T-Mobile قابل خریدن خواهد بود. گفتنی است موتورولا فعلا برنامه‌ای برای عرضه جهانی این گوشی ندارد.