
تراشه اسنپدراگون G2 نسل 2 و اسنپدراگون G1 نسل 2 رونمایی شدند
شرکت کوالکام از دو پردازنده جدید با نامهای اسنپدراگون G2 نسل 2 و اسنپدراگون G1 نسل 2 رونمایی کرده است که به طور خاص برای کنسولهای بازی دستی مبتنی بر معماری ARM طراحی شدهاند.
کوالکام در کنار پردازنده پرچمدار اسنپدراگون G3 نسل 3، دو تراشه جدید نیز معرفی کرد که به طور ویژه برای کنسولهای بازی قابلحمل طراحی شدهاند. اسنپدراگون G2 نسل 2 و اسنپدراگون G1 نسل 2، همانطور که از نامشان پیداست، نسخههای کوچکتر و بهینهسازیشده پردازنده G3 هستند که برای سطوح مختلف عملکردی در کنسولهای دستی طراحی شدهاند.
اسنپدراگون G2 نسل 2
پردازنده اسنپدراگون G2 نسل 2 که به عنوان مدل قدرتمندتر این دو پردازنده شناخته میشود، از یک سیپییو 8 هستهای بهره میبرد که شامل 1 هسته اصلی قدرتمند، 4 هسته عملکردی و 3 هسته کارآمد است. اگرچه کوالکام به طور رسمی نوع هستههای ARM مورد استفاده در این پردازنده را اعلام نکرده، اما میتوان حدس زد که این هستهها به ترتیب از نوع Cortex-X4، Cortex-A710 و Cortex-A510 هستند. وظیفه پردازش گرافیکی در این تراشه بر عهده Adreno G22 است که از فناوریهای پیشرفته Snapdragon Game Super Resolution و Adreno Frame Motion Engine 2.0 پشتیبانی میکند.
کوالکام مدعی است که پردازنده Snapdragon G2 Gen 2 در مقایسه با نسل قبلی خود، اسنپدراگون G2 نسل 1، بهبود قابل توجهی در عملکرد CPU به میزان 2.3 برابر و همچنین افزایش چشمگیر عملکرد GPU به میزان 3.8 برابر را ارائه میدهد. علاوه بر این، این پردازنده قادر است از نمایشگرهای QHD+ با نرخ 144 هرتز پشتیبانی کند و از جدیدترین فناوریهای ارتباطی یعنی وایفای 7 و بلوتوث 5.3 بهرهمند است.
اسنپدراگون G1 نسل 2
این پردازنده شامل دو هسته قدرتمند P و شش هسته کممصرف E است که نشاندهنده میانرده بودن (مشابه اسنپدراگون 6 نسل یا قدیمیتر) آن است. به گفته کوالکام، این پردازنده برای اجرای بازیهای ابری مناسبتر است و توانایی اجرای روان بازیهای سنگین به صورت بومی را ندارد.
واحد CPU نسبتاً ضعیف این مدل با یک پردازنده گرافیکی Adreno A12 همراه شده است. اسنپدراگون G1 نسل 2 میتواند از نمایشگرهای FHD+ با نرخ 120 هرتز پشتیبانی کند. نکته قابل توجه اینکه این پردازنده تنها از فناوریهای ارتباطی وایفای 5 و بلوتوث 5.1 پشتیبانی میکند که آن را عقبتر از مدلهای پیشرفتهتر این سری قرار میدهد. به احتمال زیاد، این تراشه در دستگاههایی مانند PlayStation Portal مورد استفاده قرار خواهد گرفت که برای انجام پردازشهای سنگین به یک دستگاه خارجی وابسته هستند.