تمام تصمیم‌های درست و نادرست سونی، مایکروسافت و نینتندو در سال 2016
دنیای بازی‌های ویدیویی همیشه شاهد فراز و نشیب‌های خاص خود بوده است که با تصمیماتی از سوی کمپانی‌های برتر آن، گاهی با سرعتی باورنکردنی پیشرفت کرده و گاهی نیز با کله به زمین خورده است اما با فارنت همراه شوید تا ببینم سالی که در اواخر آن قرار داریم، بر شرکت‌های بزرگ صنعت بازی‌سازی چگونه گذشت…
به اواخر سال 2016 نزدیک شده‌ایم، سالی که پر از رویدادهای متفاوت برای بازی‌های ویدیویی بود. امسال شاهد عرضه سه هدست واقعیت مجازی جدید بودیم، با کنسول‌های جدید سه کمپانی بزرگ مایکروسافت، نینتندو و سونی آشنا شدیم و حتی یکی از آن‌ها منتشر شد، بازی‌های پرخرج و بزرگی عرضه شدند و در کمال ناباوری بسیاری از آن‌ها به موفقیت زیادی رسیدند تا جایی که تواسنتند زضایت طرفدارانشان را جلب کنند، عناوینی مانند Battlefield 1، Titanfall 2، Uncharted 4، Forza Horizon 3، Gears of War 4 و Doom. بازی Overwatch امسال وارد رقابت شد و توانست عنوان برترین بازی سال را از آن خود کند. همچنین بازی‌های زیبایی همانند Final Fantasy 15 و The Last Guardian که مدت زیادی است منتظر عرضه‌شان هستیم، بالاخره منتشر شدند. اتفاقاتی از این دست در سال ۲۰۱۶ بسیار هستند.
در همین حال، امسال اشتباهاتی نیز از سوی غول‌های این صنعت پرطرفدار انجام گرفت. عناوین ناامیدکننده‌ای مانند No Man’s Sky و Street Fighter V منتشر شد، آنچنان که انتظار می‌رفت به کنسول NES Classic Mini پرداخته نشد و همچنین انتشار چندین بازی جذاب به سال آینده موکول گشت. بازی‌ها نیز همانند سایر زمینه‌ها دارای حسن‌ها و معایبی هستند و در این مقاله علاوه بر خوبی‌ها به اشتباهاتی نیز که کمپانی‌های بزرگ سونی، نینتندو و مایکروسافت در سال 2016 مرتکب شده‌اند می‌پردازیم، اشتباهاتی که امیدواریم در سال 2017 رفع شده و دیگر تکرار نشوند.
سونی
تصمیم درست: بازی‌ها
عرضه بازی‌های زیبایی مانند Horizon: Zero Dawn و Grand Turismo Sport به سال آینده موکول شد، با این حال عناوینی که در سال 2016 منتشر شدند بسیار کامل بوده و حرفی برای گفتن باقی نگذاشتند. سونی سال 2016 را با عرضه دو بازی انحصاری و فوق‌العاده Ratchet and Clank، عنوانی که یادآور شروع زیبای این سری در پلی‌استیشن 2 بود، و Uncharted 4: A Thief’s End، که یک پایان زیبا بر سری آنچارتد بود، آغاز کرد و به احتمال زیاد یکی از بهترین تجربه‌های امسال را برای طرفدارانش رقم زد. بعد از انتشار این دو بازی برای مدتی خبری از عنوانی خارق‌العاده برای کنسول پلی‌استیشن 4 نبود تا اینکه چندی پیش بازی زیبای The Last Guardian پس از فراز و نشیب‌های بسیار برای این کنسول عرضه شد. در صورتی که سونی چنین رویه‌ای را برای عناوین انحصاری سال 2017 خود نیز در پیش بگیرد، مطمئنا در بازار بازی‌های ویدیویی بی‌رقیب خواهد بود.
تصمیم درست: هدست واقعیت مجازی پلی‌استیشن وی‌آر
در بین تمامی سخت‌افزارهایی که سونی در سال 2016 معرفی نمود، احتمالا پلی‌استیشن وی‌آر بهترین آن‌هاست. سخت‌افزاری که دارای کمترین عیب و نقص بوده، با تمرکز کامل بر روی هدفی که برای آن طراحی شده و بهترین وسیله برای ارائه تجربه واقعیت مجازی هیجان‌انگیز. پلی‌استیشن وی‌آر به درستی توانسته از پس ماموریت دشوار خود برآید و تجربه‌ای قابل قبول از واقعیت مجازی را با قیمتی برابر 399 دلار ارائه نماید. همچنین برای اجرای آن همانند Oculus و Vive به کامپیوتر‌های قدرتمند و سطح بالا نیازی نیست، تنها چیزی که نیاز دارید یک کنسول پلی‌استیشن 4 است. اگر پلی‌استیشن 4 پرو داشته باشید که چه بهتر، زیرا تجربه‌ای با کیفیت‌تر خواهید داشت. با وجود اینکه لیست بازی‌های آن هنوز چندان متنوع و متقاعدکننده نیست اما اکنون اوایل کار است و با عرضه شدن عناوین Resident Evil 7، Ace Combat 7 و Gran Turismo Sport اوضاع بهتر خواهد شد.
اشتباه: نحوه معرفی کنسول پلی‌استیشن 4 پرو
کنسول پلی‌استیشن 4 پرو در اصل یک دستگاه بسیار مناسب با کارکردی عالی است و قوی‌ترین کنسول بازی ساخته شده حال حاضر لقب دارد. همچنین بازی‌های کنونی PS4 را بهتر از قبل اجرا می‌کند، پس باید به راحتی بهترین رکورد فروش را برای آن متصور شد اما متاسفانه سونی پتانسیل واقعی آن را با یک معرفی تقریبا ناموفق، نتوانست به نمایش بگذارد. سونی آن را با کیفیت 4K پیوند داد در حالیکه این کنسول توانایی اجرای 4K خالص بسیاری از بازی‌ها را ندارد و بدون داشتن یک درایو UHD نیز قادر به اجرای دیسک‌های رسانه‌‌ای فیزیکی با کیفیت 4K نخواهد بود. سونی آن را با ویژگی HDR پیوند داد در حالیکه تمامی دستگاه‌های پلی‌استیشن 4 بازار دارای این قابلیت هستند و تنها مختص دستگاه‌های پرو نیست. حتی این قضیه که بازی‌ها بر روی این کنسول با کیفیت بهتری اجرا می‌شوند، در تمامی موارد صدق نمی‌کند و در برخی بازی‌ها که هنوز آپدیت هماهنگ کردن بازی با نسخه پرو برای آن ارائه نشده، کیفیت بدتر از قبل خواهد بود. کنسول پلی‌استیشن 4 پرو به خودی خود یک دستگاه بسیار خوب است اما نه به شیوه‌ای که سونی آن را معرفی نمود.
مایکروسافت
تصمیم درست: اکس‌باکس وان اس
اکس‌باکس وان اوریجینال کنسولی بدتیپ و قیافه است که به هیچ وجه ظاهر زیبایی ندارد. بنابراین مایکروسافت با یک تصمیم درست آن را کنار گذاشت و با اکس‌باکس وان اس براق، ظریف، زیبا و خوش‌تراش جایگزین کرد که احتمالا بهترین کنسول میان نسلی تاریخ به حساب می‌آید.
اکس‌باکس وان اس کوچک‌تر، کم‌صداتر، خوش‌سیما، دارای درایو UHD بلوری، ویژگی HDR و از همه مهم‌تر، نسبت به اکس‌باکس وان اوریجینال مقداری قوی‌تر است. به همین دلایل و تصمیم درستی که مایکروسافت گرفت، فروش کنسول نسل هشتمش به سرعت بالا رفت و توانسته رقابت در این نسل را باری دیگر گرم نماید.
تصمیم درست: قابلیت Xbox Anywhere
قابلیت Xbox Anywhere احتمالا یکی از بهترین تصمیماتی است که تاکنون مایکروسافت اتخاذ کرده و این ویژگی در کنار قابلیت Compatibility Backward یا همان پشتیبانی اکس‌باکس وان از بازی‌های اکس‌باکس 360، می‌تواند سرانجام ورق را به سود مایکروسافت برگرداند. علی الخصوص اکنون که تمامی بازی‌های مایکروسافت بر روی هر دو هم اکس‌باکس وان و هم PC عرضه می‌شود و با خرید نسخه دیجیتالی بازی یکی از آن‌ها، می‌توانید بر روی دیگری نیز آن بازی را انجام دهید. به علاوه از دو قابلیت کراس‌سیو(استفاده از ذخیره بازی‌ها بر روی هر دو پلتفرم) و کراس‌پلتفرم‌پلی نیز پیشتیبانی خواهد شد که باعث نزدیکی و همبستگی بیشتر بین اکس‌باکس و ویندوز خواهد گردید. برخی از طرفداران از این بابت گلایه دارند که اگر تمامی بازی‌ها برای ویندوز نیز عرضه شود، کنسول بی‌استفاده می‌شود درحالیکه شاهد افزایش بسیار عالی فروش کنسول اکس‌باکس وان اس هستیم، بنابراین تمامی این گلایه‌ها بی‌اساس هستند.
اشتباه: از دست رفتن برخی بازی‌ها
لیست بازی‌های مایکروسافت برای نسل حاضر در مقایسه با نسل گذشته، تا حدودی نامناسب بودند و حتی با متنوع کردن آن و معرفی سری بازی‌های جدید نیز تنها موفقیت نصف و نیمه‌ای می‌توان برای آن در نظر گرفت. عناوین بزرگ مایکروسافت در سال جاری Gears of War 4 و Forza Horizon 3 بود که هر دو ماموریت خود را به خوبی انجام دادند اما بازی‌هایی مانند Quantum Break که بیش از حد بزرگ‌نمایی شد و ReCore که نتوانست ایده کلی خود را به درستی پیاده کند، نتوانستند رضایت طرفداران را جلب نمایند. در ادامه و در سال 2017 امیدواریم که این اتفاق برای عناوین جدیدی مانند Sea of Thieves و Scalebound پیش نیاید.
نینتندو
تصمیم درست: نینتندو سویچ
صبر همه طرفداران بازی‌های ویدیویی به خاطر عدم اطلاع از کاری که نینتندو می‌خواهد با کنسول بازی NX انجام دهد، لبریز شده بود اما ظاهرا در این مدت نینتندو راه خود را به درستی در پیش گرفته بوده است. بالاخره در ماه اکتبر بود که نینتندو پرده از سیستم جدید خود برداشت و به وضوح در مورد خصوصیات و کارایی آن توضیحاتی را ارائه نمود. کنسول نینتندو Switch هویت و نام تجاری مناسب، هدفی مشخص و پتانسیلی بالا برای موفقیت دارد. به نظر می‌رسد با بلندپروازانه‌ترین سیستم ساخته شده توسط نینتندو از زمان کنسول Gamecube طرف هستیم و به شدت منتظریم تا ببینیم که نینتندو چه برنامه‌ای برای آن دارد. علت این سخنان امیدبخش همگی، مراسم زیبایی بود که برای معرفی این کنسول در نظر گرفته شده بود.
تصمیم درست: نینتندو 3DS
کنسول بازی 3DS در ششمین سال عمر طولانی خود قرار دارد و به نظر می‌رسد که با عرضه کنسول Switch در سال آینده، به زمان بازنشستگی خود نزدیک شود اما بازی‌هایی که امسال برای این کنسول عرضه شد، مشخصا حکایت از چیز دیگری دارد. در سالی که گذشت شاهد عرضه عناوین زیبایی مانند Monster Hunter Generations، Yokai Watch 2، Dragon Quest 7 و Shin Megami Tensei IV: Apocalypse بودیم و علاوه بر این لیست بازی‌های خود نینتندو برای این کنسول نیز فوق‌العاده بود. سال 2016 با عنوان هیجان‌انگیز Fire Emblem Fates شروع شد و در نهایت با بازی Pokemon Sun and Moon به پایان رسید که احتمالا بهترین نسخه سری درخشان خود به حساب می‌آید. البته این ختم ماجرا نیست و بسیاری از عناوین جذاب دیگر نیز در آینده‌ای نزدیک عرضه خواهند شد، عناوینی مانند Pokemon جدید، Super Mario Maker و Yoshi’s Wooly World. زمان مشخصی برای پایان کار نینتندو 3DS در نظر گرفته نشده است اما اگر قرار باشد بزودی شاهد این واقعه باشیم، می‌توان یکی از بهترین پایان‌هایی که تاکنون برای هر کنسولی اتفاق افتاده است را برای آن متصور شد.
اشتباه: تعداد زیادی بازی‌های بد
نینتندو شرکتی است که به ساخت بازی‌های عالی شهرت دارد اما عناوینی که امسال عرضه کرد ممکن است تاحدودی این شهرت را لکه‌دار کند، خصوصا بازی‌هایی که برای کنسول Wii U منتشر شد. در حالیکه Pokken و Twilight Princess HD عملکرد مناسبی داشتند و بازی Tokyo Mirage Sessions نیز بد نبود، بیشتر بازی‌های ساخته خود نینتندو به شکل نامفهومی بد از آب درآمدند. Star Fox Zero احتمالا یکی از بدترین نسخه‌های سری خود به حساب می‌آید که در طول سری خود نسخه‌های بد کم ندارد و بازی Metroid Prime Federation Force نیز هر چیزی بود به جز چیزی که طرفداران این فرنچایز از آن انتظار داشتند. Paper Mario Color Splash به خودی خود بازی بدی نبود اما باز هم از چیزی که هواداران انتظار داشتند بسیار فاصله داشت. امیدواریم بد بودن این عناوین به معنی کم توجهی سازندگان به آن‌ها و توجه بیشتر به ساخت بازی‌های جدید برای کنسول Switch باشد و سال آینده بازی‌های نینتندو دوباره به روال سال‌های قبل خود بازگشته و شهرت همیشگی نینتندو را درخشان‌تر از همیشه جلوه دهند.