11 قدم ساده برای ثبت پُرتره‌های بهتر
نکات کوچک و زیادی برای تبدیل شدن به یک عکاس پرتره خوب وجود دارد. با فارنت همراه باشید تا 11 قدم ساده برای ثبت بهترین عکس‌ها در این زمینه را بیاموزید.
تبدیل یک پرتره‌ی معمولی به یکی از نسخه‌های مجذوب‌کننده‌اش به تلاش زیاد احتیاج ندارد.
برای رسیدن به بهترین نتایج به مجموعه‌ای گران‌قیمت از چراغ‌های یک استودیوی خانگی یا خزانه‌ای مملو از حقه‌های فتوشاپ نیاز ندارید. یک لنز تله‌فتو، یک بازتاب‌دهنده و یک فلاش عکاسی به همراه چند تکنیک ساده که امتحان خود را پس داده‌اند، عکاسی شما از مردم را دگرگون می‌کنند.
در این مقاله می‌توانید 11 نکته از باید‌ها و نبایدهای عکاسی پرتره را بخوانید.
انتظار نداشته باشید که زیر نور خشن و از بالای سر افراد بتوانید عکس خوبی بگیرید
ثبت یک پرتره در فضای باز و زیر تابش خیره‌کننده نور خورشید ظهر، نتایج خوبی به دنبال نخواهد داشت. نور قوی به صورت مستقیم و از بالای سر باعث به وجود آمدن سایه‌های عمیق در اطراف چشم زیر چانه و بینی می‌شود. همچنین نقاط مهم و پرنوری در گونه‌ها و پیشانی دیده می‌شود.
از یک بازتاب‌دهنده برای نور طبیعی عکاسی استفاده کنید
بازتاب‌دهنده یکی از مهم‌ترین ابزار کار یک عکاس است. به وی کمک می‌کند تا سایه‌های نامناسب را حذف کند و در شرایط دشوار عکس‌هایی با نور متعادل بگیرد. حتی به بهبود عکس‌های زیر سقف و داخل ساختمان و خانه که نورشان از پنجره تأمین می‌شود هم کمک می‌کند. از مدل بخواهید نزدیک پنجره بنشیند و بازتاب‌دهنده را در جهت مخالف صورت خود نگه دارد تا عکسی به سادگی و زیبایی با نورپردازی پرتره‌های رامبراند (رمبراند هارمنزون وان راین نقاش هلندی، 1606-1669) خلق کنید. همچنین یک بازتاب‌دهنده نور زیادی به سوژه می‌دهد و باعث می‌شود که بتوانید سرعت شاتر را افزایش دهید و درنتیجه عکس‌هایی با کمترین لرزش بگیرید.
بازتاب‌دهنده‌ها در انواع اندازه رنگ و شکل در بازار وجود دارند. رنگ‌های پرطرفدار آن سفید، نقره‌ای و طلایی هستند. بازتاب‌دهنده‌های سفید نور مناسبی برای پر کردن سایه‌ها فراهم می‌کنند که به راحتی با نور طبیعی محیط ترکیب می‌شود درحالی‌که بازتاب‌دهنده‌های نقره‌ای چین و شکن بیشتری به سوژه خواهند داد. بازتاب‌دهنده‌های طلایی رنگ گرم خاص و ملایمی به رنگ پوست افراد می‌دهد، البته این تأثیرات درصورتی‌که بیش‌ازحد به مدل نزدیک باشد شدیدتر خواهد بود.
وقتی صحبت از بازتاب‌دهنده‌ها باشد همیشه بزرگ‌تر بهتر است؛ زیرا نور در محدوده‌ی بزرگ‌تری پخش می‌شود و نتیجه طبیعی‌تر خواهد بود. البته نگه‌داشتن بازتاب‌دهنده‌های معمول با شکل دایره‌ای می‌تواند برای مدل دشوار باشد، پس راضی کردن کسی که برایتان آن را نگه دارد کمک بزرگی خواهد بود!
لازم نیست برای بازتاب‌دهنده‌ها هزینه زیادی خرج کنید، می‌توانید بازتاب‌دهنده دست‌ساز خودتان را به سادگی با استفاده از یک کاغذ سفید یا ملافه سفید بسازید. حتی یک تکه فویل بزرگ که ابتدا به شکل یک توپ مچاله و بعد دوباره باز شده هم می‌تواند بازتاب‌دهنده یدکی خوبی باشد.
از فلاش خود دوربین استفاده نکنید
مثل خورشید در یک روز آفتابی تابستان، فلاش یک منبع کوچک و جهت‌دار منبع نور است که می‌تواند روی پوست سایه و نقاط حساس به وجود بیاورد. اگر مدل شما به پشت‌صحنه خیلی نزدیک باشد در آنجا هم سایه به وجود خواهد آمد.
شاید هم در عکس‌هایتان دچار مشکل نه‌چندان مشهور قرمزی چشم‌ها بشوید که درست کردنش با برنامه‌های ویرایش عکس بسیار آسان است. بااین‌حال آیا ترجیح نمی‌دهید بهترین نتایج را مستقیماً از دوربین و بدون نیاز به ویرایش به دست آورید؟
برای گرفتن عکس پرتره با فلاش بهتر است از فلاش‌های جداگانه استفاده کنید. به سیم مناسبی برای نگه‌داشتن جریان الکتریکی از دوربین به فلاش احتیاج دارید و با استفاده از دوربین و لوازم جانبی مناسب می‌توانید بدون سیم فلاش را به کار بیندازید.
استفاده از فلاش جداگانه به شما کمک می‌کند تا آن را از محور دوربین دور کنید. به این صورت می‌توانید از خطر قرمزی چشم‌ها جلوگیری کرده و محل افتادن سایه‌ها را کنترل کنید. همین‌طور در پرتره‌های با نور طبیعی، قرار دادن یک بازتاب‌دهنده در جهت مخالف مدل می‌تواند باعث برگرداندن نور بیشتر و متعادل شدن روشن‌سازی بشود.
لوازم جانبی زیادی وجود دارد که می‌توان با وصل کردن آن‌ها به فلاش، تأثیراتش را ملایم کرد. البته قرار دادن فلاش به سمت سقف یا دیوار باعث پخش شدن نور در محدوده گسترده‌تر می‌شود.
جهت تعداد زیادی از فلاش‌ها را می‌توان تغییر داد، پس هنگامی‌که به دوربین متصل هستند می‌توانید جهت آن‌ها را به سمت بالا تغییر دهید. این فلش‌ها معمولاً یک کارت کشویی به سمت بالا دارند که کمک می‌کند قسمتی از نور را به سوژه برگردانید تا درخشش خاصی به چشم‌های مدل ببخشید.
از لنزهای تله‌تر برای پرتره‌ها استفاده کنید
از لنز با زاویه باز برای پرتره استفاده نکنید. هر چیزی بازتر از 35 میلی‌متر، پرتره‌ای کاریکاتور گونه و تحریف‌شده خلق خواهد کرد.
حتی یک لنز استاندارد 50 میلی‌متری، اگر برای عکس از صورت استفاده شود، می‌تواند پرتره‌ای با اندازه‌های نادرست بگیرد، به عنوان مثال بینی را در مقایسه با واقعیت بزرگ‌تر نشان می‌دهد. یک لنز 50 میلی‌متری برای عکس‌هایی که از سه‌چهارم این فاصله دورتر گرفته شود مناسب خواهد بود.
لنزهای 70 میلی‌متری و بلند‌تر از آن برای گرفتن عکس‌های کلوزآپ از مردم مناسب هستند. بسیاری از عکاسان از لنزهای 85 میلی‌متری f/1.8 با دوربین‌های فول فریم برای پرتره استفاده می‌کنند.
اگر از دوربینی با حسگر APS-C استفاده می‌کنید (سامانه پیشرفته تصویر نوع سی که معمولاً APS-C نامیده می‌شود، یک فرمت حسگر تصویر استاندارد است که در بسیاری از دوربین‌های دیجیتال تک لنزی بازتابی کاربرد دارد)، یک لنز 85 میلی‌متری تصویری معادل لنز 135 میلی‌متری در یک دوربین فول فریم به دست خواهد داد. اگر در استفاده از فضا محدودیت دارید از یک لنز 55 میلی‌متری استفاده کنید.
از دیافراگم خیلی کوچک استفاده نکنید
دیافراگم‌های خیلی کوچک، عمق میدان دید را افزایش می‌دهند، یعنی در قسمت بزرگ‌تری از عکس فوکوس می‌کنند. در عکاسی پرتره معمولاً به دنبال محو شدن پشت‌صحنه هستیم و نیازی به ثبت آن با جزئیات بالا نیست.
عکاسان پرتره معمولاً ترجیح می‌دهند از لنز‌هایی با بیشترین دیافراگم استفاده کنند، مثل f/1.8 f/1.4 و f/1.2. عکس گرفتن با این دیافراگم‌ها پس‌زمینه و پیش‌زمینه را نرم کرده و به بیننده اجازه می‌دهد بر مهم‌ترین خصیصه تمرکز کند – که معمولاً چشم‌های سوژه است.
دیافراگم‌های خیلی باز مثل این هایلایت‌های اغراق‌شده و بیش‌ازحدی را در قسمت‌های خارج از فوکوس عکس به وجود می‌آورد که معمولاً باعث خلق شکل‌های جذاب و گردی می‌شود. هرچه این محو شدن‌ها نرم‌تر باشد پرتره‌هایتان حرفه‌ای‌تر خواهند بود.
از یک نردبان استفاده کنید
این نکته درست است که پرتره باید از سطح و ارتفاعی یکسان با چشم‌های سوژه گرفته شود، اما اگر بیرون از خانه و ساختمان هستید عکس گرفتن از بالای یک نردبان و به سمت پایین می‌تواند نتایج خوبی تولید کند.
همین‌طور اگر از خود زمین به عنوان پس‌زمینه استفاده شود زیباتر خواهد بود. وقتی‌که افق عکس را به دو قسمت تقسیم می‌کند، نمی‌تواند عکس خارق‌العاده‌ای باشد. همین‌طور مدل را تشویق می‌کند که از میان مژه‌هایش نگاه کند. این راه مؤثری برای فریب‌دهنده‌تر کردن عکس است.
همیشه با مدل صحبت کنید
بهترین نورپردازی و لنزها می‌تواند به شما در خلق پرتره‌های خیره‌کننده از نظر تکنیکی کمک کند؛ اما اگر مدل سفت و یخ‌زده در جایش نشسته باشد، مثل خرگوشی که رویش ناگهان نور افکنده باشند به بینندگان آن عکس هم حس سردی منتقل خواهد کرد.
برای اینکه بتوانید عکس‌های پرتره با موفقیت بگیرید باید رابطه دوستانه‌ای با مدل برقرار کنید. با آن‌ها صحبت کنید برایشان جوک تعریف کنید و لذت ببرید – هر کاری که می‌توانید برای آرام کردنشان انجام دهید. بدترین کاری که می‌توانید انجام دهید ساکت ماندن است.
اگرچه عکس گرفتن وقتی که دوربین را در دست‌هایتان گرفته‌اید راحت‌تر است و به شما کمک می‌کند که سریعاً فریم و ترکیب را انتخاب کرده و بعد عکس بگیرید؛ اما سعی کنید به جای در دست گرفتن دوربین از یک سه‌پایه استفاده کنید. شاتر را با انواع ریموت، از دور به کار بیندازید و با مدل بدون نگاه کردن به چشمی دوربین صحبت کنید. طوری رفتار کنید که انگار دوربین وجود ندارد و با این روش مدل‌های عصبی را آرام کنید.
مقداری اثاثیه اضافه کنید
اثاثیه مناسب می‌تواند به پرتره جان و انرژی بدهد. باعث می‌شود که مدل بتواند با این اثاثیه تعامل داشته باشد و کاری انجام بدهد، درنتیجه آرام باشد و به شما هم کمک می‌کند تا ژست‌های جدیدی را کشف کنید.
این اثاث یا وسایل می‌تواند به سادگی چیزی مثل یک کلاه، یک عینک، یک تفنگ اسباب‌بازی یا یک چتر باشد. خانه‌تان را برای پیدا کردن اشیا رنگی که عکس‌ها را جذاب می‌کنند بگردید.
اثاث منزل را هم در نظر بگیرید. همیشه برای مردم عجیب است که وقتی سیخ و صاف ایستاده‌اند ژست مناسبی بگیرند. اگر جایی بنشینند یا تکیه بدهند عکس طبیعی‌تر به نظر خواهند رسید.
در فتوشاپ پوست پلاستیکی نسازید
هنگام ویرایش عکس‌های پرتره در فتوشاپ فراموش کردن حد و حدود آسان است. حذف تمامی لکه‌ها و صاف کردن پوست تا جایی که مقدار کمی از بافت پوست معلوم باشد می‌تواند باعث شود که پرتره شما به شدت مصنوعی به نظر بیاید.
به‌طورکلی پرتره‌ها را نباید زیاد روتوش کرد. نقاط مشخص و لکه‌ها را از بین ببرید، اما تمام جزئیات صورت سوژه را تغییر ندهید. از ابزار Dodge فتوشاپ برای از بین بردن نقاط تیره اطراف چشم و دهان استفاده کنید –به جای انجام دادن آن با یک حرکت با شدت 15 درصدی، از حرکات مختلف با شدت 5٪ استفاده کنید.
چشم‌ها و دندان‌ها را سفید کنید
حقه‌ی کوچکی که انجام آن باعث عالی شدن پرتره‌ها می‌شود اعمال تغییرات در چشم‌ها و دندان‌هاست. همین‌طور در تغییرات پوست، اگر می‌خواهید نتایج مصنوعی نباشد باید با لطافت رفتار کنید. ابزار Dodge را انتخاب کنید قسمت Highlight و Exposure را در 6٪ قرار دهید، بعد با قلم به آرامی روی قسمت‌های سفید چشم و دندان بکشید. بعد از آن با استفاده از ابزار Burn با استفاده از درصد‌های قبلی، به مژه‌ها و مردمک چشم عمق ببخشید.
زیاد از Sharpening استفاده نکنید
برخلاف عکاسی از مناظر یا اشیا بی‌جان که در آن می‌توانید از Sharpening به مقدار دلخواه استفاده کنید، وقتی صحبت از پرتره‌ها به میان بیاید باید این میزان در کمترین حد باشد. خلق پرتره‌ای با تمام خصوصیات اصلی یک چیز است، اما هیچ مدل پرتره‌ای که از شما انتظار عکس فوق‌العاده دارد به خاطر دیده شدن تمام لک و چروک صورتش تشکر نخواهد کرد.