چرا استیون اسپیلبرگ در دنیای ژوراسیک نوع جدیدی از دایناسورها را ابداع کرده است؟
اگر از یک طرفدار واقعی پارک ژوراسیک بپرسید که چرا عاشق این فیلم شده است و احتمالا به محض به اکران در آمدن هر قسمت، سراسیمه به سمت سالن سینما رانندگی کرده و خیابان را به هم ریخته، احتمالا با جواب خود شما را از فیلم جدید این سری یعنی دنیای ژوراسیک ناامید میکند.
استیون اسپیلبرگ که تهیهکنندهی فیلم دنیای ژوراسیک و خالق این سری است، در این قسمت تصمیم گرفته تا تیمش یک نوع دایناسور کاملا جدید ابداع کنند. یک دایناسور خطرناک و باهوش که “هیبرید” دایناسورهای دیگر است و «کریس پرت» را از شدت خطرناک بودن خود به شدت نگران کرده است.
همه چیز برای ساخته شدن یک فیلم هیجانانگیز آماده است اما چرا ما نگران هستیم؟ چون این فیلمِ فوقالعاده هیجانانگیز یک پارک ژوراسیک نیست.
مطلب مرتبط | تماشا کنید: پشت صحنه واقعاً جالب استفاده از جلوههای ویژه در فیلم پارک ژوراسیک
ژوراسیک پارک یعنی دیدن دایناسورهای واقعی در دنیای امروزی، یعنی هیجان واقعی در مواجهه با تی-رکس و رپتورها در فیلم اول، و موفقیت فیلم دوم که فیلم بدی بود به واسطهی حملهی یک تی-رکس به سندیگو! فیلم سوم هم که واقعا فیلم بسیار بدی بود،
دایناسورهای اسپینوسایروس و تیرنودون ترسناکی داشت، چون اینها یک زمانی واقعا روی زمین زندگی میکردند. دایناسورهای واقعی را از این فیلم بگیرید و آن وقت فقط یک فیلم ساختگی در مورد هیولاها دارید!
پس چرا استیون اسپیلبرگ و کالین ترورو در این قسمت از فیلم دایناسورهای واقعی را حذف کردند؟ دلیل آن در یک توئیت توضیح داده شده است:
“ما به دایناسورهای با هویت تایید شده نیاز داریم، شرکتهای اسباببازی سازی گفتهاند که این بار دیگر نمیتوانند کارهای قبلی را کپی کنند.”
بله!
منتقد نیستی این چه واکنشی هست به سری فیلم ژوراسیک
متن خیلی بدی بود. متاسفم که این و میگم.
از چه نظر؟