گوشی Nokia 5800 XpressMusic اولین گوشی با سیستم عامل Symbian S60 و نمایشگر لمسی بود که توسط شرکت فنلاندی نوکیا روانه بازار شد. این محصول نوکیا گوشی بی‌نظیری نبود اما قیمت مناسب و بسته‌بندی خوب باعث فروش 8 میلیونی آن در یکسال شد که یک موفقیت بزرگ بود. اگر نوکیا 5800 یک گوشی کامل نبود، نوکیا N97 به عنوان پرچمدار نوکیا که می‌خواست با آیفون رقابت کند در نهایت به یک ناامیدی کامل تبدیل شد.
این حرف را ما نمی‌زنیم و گفته یکی از مدیران نوکیا به نام “Anssi Vanjoki” است. این مدیر سابق نوکیا در مورد گوشی نوکیا N97 می‌گوید: «نوکیا N97 از نظر تعداد فروش و پولی که بدست آوردیم یک موفقیت خارق‌العاده بود. اما از نظر کیفیت تجربه کاربری برای مصرف‌کننده فوق‌العاده ناامیدکننده بود و ما انتظارش را نداشتیم.»
گوشی نوکیا N97 از نظر فروش خارق‌العاده بود اما…
نوکیا در آن زمان یک برند مطرح بود که حتی نامش روی یک گوشی نیز فروش آن را تضمین می‌کرد. گوشی‌های هوشمند در قدیم کارایی بالایی نداشتند، چندین برنامه محدود برای آن‌ها توسعه پیدا کرده بود و به نسخه محدود وب دسترسی داشتند.
گوشی‌های هوشمند آینده باید با سایت‌های توسعه یافته برای کامپیوترها کنار می‌آمدند و برنامه‌های پیچیده مانند نرم افزارهای کامپیوتر را اجرا می‌کردند. پلتفرم نوکیا از نظر سخت افزاری و نرم افزاری قادر به انجام این کارها نبود.
آیفون نمایشگر لمسی را وارد فاز جدیدی کرد و البته نوکیا N97 هم پنل لمسی داشت. این گوشی نوکیا یک نمایشگر 3.5 اینچی با نسبت تصویر 16:9 داشت که بزرگتر از صفحه نمایش نوکیا 5800 بود.
گوشی نوکیا N97 یک مشکل بزرگ یعنی نمایشگر لمسی مقاومتی داشت. اگر به حساسیت کمتر این پنل‌ها هم اشاره نکنیم، عدم پشتیبانی از قابل چندین لمس همزمان یک ضعف بزرگ است.
استیو جابز با امکان زوم روی تصویر با دو انگشت، تجربه کاربری را وارد مرحله تازه‌ای کرد. Symbian S60 یک نسخه اصلاح شده از رابط طراحی شده برای D-Pad بود تا بتوان با نمایشگرهای لمسی با آن کار کرد. اما نتیجه دلنشین نبود و این تنها مربوط به نوکیا نمی‌شود.
مایکروسافت هنوز نمی‌تواند یک تعادل برای رابط کاربری ویندوز 10 روی دستگاه‌های مختلف برقرار کند و تجربه کاربری بر روی لپ‌تاپ‌های کلاسیک و تبلت‌های لمسی یکسان نیست.
یک شاخه ازSymbian به نام UIQ برای نمایشگرهای لمسی طراحی شد اما آن هم راه‌حل مناسبی نبود. این نسخه بیشتر از iOS شبیه به ویندوز موبایل بود و شرکت توسعه‌دهنده آن در سال 2009 از بین رفت.
سخت افزار قدیمی و ضعیف؛ پاسنه آشیل پرچمدار نوکیا برای رقابت با آیفون
نمایشگر و نرم افزار را اگر کنار بگذاریم، به سخت افزار قدیمی و ضعیف نوکیا N97 می‌رسیم. این دستگاه در اواسط 2009 با پردازنده تک هسته‌ای با فرکانس 434 مگاهرتز معرفی شد. این دستگاه 128 مگابایت رم داشت که تنها 50 مگابایت آن خالی بود و بقیه را سیستم عامل و برنامه‌ها اشغال کرده بودند.
قدرت پردازنده این دستگاه مشابه با نسل اول آیفون بود که دو سال قبل‌تر معرفی شده بود. نوکیا N97 باید با گوشی آیفون 3GS رقابت می‌کرد. این دستگاه اپل پردازنده با فرکانس 600 مگاهرتز و 256 مگابایت رم داشت. این گوشی چندان قدرتمند نبود، اما iOS تا سال بعدش به قابلیت مولتی تسکینگ مجهز نشد.
در مقابل Symbian برای چندین سال از مولتی تسکینگ پشتیبانی می‌کرد. این دستگاه برنامه‌های ساده را با منابع محدود خود اجرا می‌کرد. اما بعد از اینکه اپلیکیشن‌ها به وسیله اپل و گوگل محبوبیت پیدا کردند، توسعه‌دهندگان شروع به تولید برنامه‌ها و بازی‌ها کردند که نوکیا N97 نمی‌توانست اجرا کند.
عدم امکان ایجاد یک اپ استور مناسب برای رقابت با اپل و گوگل، ضعف بزرگتری نسبت به قدرت پایین نوکیا N97 بود. در اواسط 2009 فروشگاه Nokia Ovi تنها 525 اپلیکیشن داشت. در اواخر 2009 تعداد برنامه‌های اپ استور به 100 هزار رسید و فروشگاه اندروید نیز نزدیک به 11 هزار برنامه داشت.
نوکیا N97 طراحی کشویی با کیبورد QWERTY با سه ردیف کلید در زیر نمایشگر داشت. این کیبورد در آن زمان یک مزیت بود، اما همچنان از دیدگاه قدیمی نوکیا خبر می‌داد. کیبوردهای نمایشگرهای لمسی عملکرد دقیق‌تری داشتند و توانستند رقیبان فیزیکی خود را کنار بزنند.
میانگین سرعت تایپ روی گوشی‌های هوشمند برابر با 38 کلمه در دقیقه است که فاصله کمی با تایپ 52 کلمه در دقیقه بر روی کیبورد فول سایز کامپیوتر دارد. کیبورد کوچک نوکیا N97 نمی‌توانست به این سرعتی برسد و آینده را نمایشگرهای لمسی شکل می‌دادند.
گوشی Nokia N97 روی کاغد گوشی بهتری از اولین نسل آیفون بود
روی کاغذ نوکیا N97 گوشی بهتری بود. این دستگاه به 32 گیگابایت حافظه داخلی مجهز شده که در آن زمان بسیار زیاد بود. آیفون حداکثر 16 گیگابایت حافظه داخلی داشت و اولین گوشی سری گلکسی سامسونگ نیز با همین مقدار فضای ذخیره‌سازی معرفی شد.
این پرچمدار نوکیا دوربین 5 مگاپیکسلی کارل زایس داشت و ویدیوهای 480p با سرعت 30 فریم بر ثانیه می‌گرفت. عکس‌ها و ویدیوها کیفیت خوبی داشتند و بالاتر از دوربین 3.15 مگاپیکسلی آیفون 3GS قرار می‌گرفتند.
نوکیا N97 از کارت microSD پشتیبانی می‌کرد که مناسب ذخیره ویدیوها و آهنگ‌ها بود. این دستگاه همچنین اسپیکر استریو، جک 3.5 میلی‌متری هدفون و حتی رادیو FM داشت.
فروش این گوشی در سه ماه اول عرضه به 2 میلیون دستگاه رسید اما مشکلات در کنترل کیفیت توسعه سخت افزار و نرم افزار، میلیون‌ها مشتری را ناامید کرد.
نوکیا امیدوار بود با به‌روزرسانی نرم افزاری و کنترل کیفیت خط تولید مشکلات پایان پیدا کنند، اما این دستگاه و مشکلاتش ضربات خود را به پیکره نوکیا وارد کرده بودند و مقابل آیفون نتوانست کار خاصی در بازار انجام دهد. نوکیا از اشتباه خود درس گرفت و از ویندوز فون استفاده کرد.
سیستم عامل WP7 به سخت افزار قدرتمندتری نسبت به Symbians نیاز داشت که یک مزیت بود. اما برای چنین اقدامی دیگر دیگر شده بود و WP7 نیز سیستم عامل کاملی نبود. اگرچه نوکیا سعی کرد در ادامه همچنان رقیبان را به چالش بکشد، اما برای نجات نوکیا N97 دیگر دیر شده بود.