حقایقی جالب در مورد مشهورترین ساختمان‌های جهان
بااینکه بیشتر مردم با ساختمان‌ها زیبا و قابل‌توجه هان مثل خانه اپرای سیدنی، کاخ وست‌مینستر و ساختمان امپایر استیت آشنا هستند، تعداد کمی داستان جالب پشت ساخت آن‌ها را هم می‌دانند. در حقیقت، برخی از زیباترین سازه‌های معماری جهان نتیجه مسابقات درهم و پیچیده هستند و باقی حقیقت‌های جالبی پشت خوددارند. برای خواندن این اتفاقات کمتر شنیده‌شده، با فارنت همراه باشید!
خانه اپرای سیدنی
خانه اپرای سیدنی در طول یک مسابقه ساخته شد و در ابتدا طراحی معمار آن، Jorn Utzon توسط 3 داور رد شد. تا اینکه داور چهارم دیگران را راضی به قبول کردن طرح Utzon کرد و وی برنده آن مسابقه و جایزه‌ای به مبلغ 5000 دلار شد. در این ساختمان شیشه‌کاری‌های سفارشی و طراحی آن با الهام از نمودارهای دریایی آن منطقه انجام‌شده است. خانه اپرا علاوه بر میزبانی از ملکه و هزاران تئاتر، منطقه‌ای بوده که آرنولد شوراتزنگر عنوان Mr. Olympia را از سوی فدراسیون جهانی پرورش اندام دریافت کرد.
ساختمان کرایسلر
ساختمان کرایسلر نمونه‌ای عالی از رقابت‌های کلاسیک آمریکایی است. زمانی که Walter Chrysler غول صنعت خودروسازی تصمیم گرفت بلندترین آسمان‌خراش دنیا را بسازد، این ساختمان را خلق کرد. او در حال رقابت با ساختمان بانک شرکت Manhattan Trust بود و درحرکتی استراتژیک تصمیم به قرار دادن منار نوک‌تیزی به ارتفاع 38.1 متر بر این ساختمان گرفت که منجر به پیروز شدن وی شد.
ساختمان امپایر استیت
ساختمان امپایر استیت نه‌تنها به‌شدت بلند بوده و 426 متر ارتفاع دارد، بلکه به زیپ کد اختصاصی خود مجهز شده است. کسب‌وکارهای زیادی در این ساختمان قرارگرفته‌اند و احتمالاً به همین دلیل لازم است که زیپ کد مخصوص به خود را داشته باشد. علاوه بر این، منار تیز بلند آن مثل یک برق‌گیر عمل می‌کند؛ جالب است بدانید که در طول سال، 23 بار رعدوبرق به این ساختمان برخورد می‌کند.
هرم بزرگ جیزه
برای 8300 سال هیچ سازه‌ای با هرم بزرگ جیزه مقایسه نمی‌شد. اولین سازه ساخته دست انسان که توانست نسبت به این هرم پیشی بگیرد، کلیسای جامع لینکلن بود که در اوایل قرون‌وسطا ساخته شد. این آرامگاه 146 متر ارتفاع داشته و بااینکه ارتفاع آن برای ساخته دست بشر بودن در آن زمان عجیب به نظر می‌رسد، در طول سال‌ها به علت اتفاقات طبیعی و فرسایش زمین از ارتفاع آن کم شده است.
برج ایفل
برج ایفل یکی از زیباترین و رمانتیک‌ترین سازه‌ها در دنیا است و البته رنگ کردن آن‌هم به‌شدت دشوار است. این اثر 324 متری به‌این‌علت ساخته شد که ثابت شود آهن محکم‌تر از سنگ است و به‌عنوان سازه ویژه در نمایشگاه جهانی 1889 فرانسه انتخاب شد. در عین زیبا بودن، باید هر 7 سال یک‌بار دوباره به آن رنگ قهوه‌ای بزنند. رنگ زدن ایفل 18 ماه طول می‌کشد و به 60566 لیتر رنگ نیاز دارد. کارگران برای انجام این کار هنوز از قلم‌های گردی که در سال 1889 کار گرفته می‌شد، استفاده می‌کنند.
کاخ جماهیر شوروی
در سال 1922، اتحاد جماهیر شوروی نوپا، تصمیم به ساخت مرکز کار خود گرفت و به یک دفتر کار معمولی هم راضی نبود. به همین علت برای ساخت کاخ یک مسابقه برگزار کردند و درنهایت به طراحی معمار Boris Lofan رضایت دادند. روسی‌ها ساختمان کلیسای جامع مسیح نجات‌دهنده را برای ساخت این طراحی نئوکلاسیک خراب کردند، اما در 1941 زمانی که جنگ جهانی دوم رو به وخامت گذاشت این پروژه را رها کردند. در سال 1958 پایه ساختمان را به یک استخر تبدیل کردند و درنهایت در سال 2000 کلیسای پیشین از نوساخته شد.
مرکز تجارت جهانی
یک سال بعد از حادثه 11 سپتامبر برج‌های دوقلو، شرکت Lower Manhattan Development طراحی‌های ساختمان جدید مرکز تجاری جهانی را منتشر کرد و عموم مردم از آن نفرت داشتند. به نظر مردم این طراحی‌ها نشان از ترس نیویورک داشت و طراحی‌ای می‌خواستند که شجاعت آمریکا نسبت به حملات تروریستی را نشان دهد. این کمپانی یک مسابقه برگزار کرد و معمار آمریکایی Daniel Libeskind طرح برج آزادی خود را به این مسابقه وارد کرد و درنهایت برنده شد. این برج 541.32 متر (1776 فوت) ارتفاع دارد. جالب است بدانید که 1776 سال اعلام استقلال آمریکا است و نوک تیز این برج شبیه به مشعلی که در دست بانوی مجسمه آزادی منهتن قرار دارد، طراحی‌شده است.
آشیانه پرنده پکن
ورزشگاه ملی پکن که با نام آشیانه پرنده هم شناخته می‌شود، اطلاعات زیادی درباره فرهنگ چینی‌ها در المپیک تابستانی 2008 در اختیار ما قرار می‌دهد. در آن زمان بااینکه هنوز شهری که میزبان المپیک می‌شد مشخص نبود، چینی‌ها مسابقه‌ای برگزار کردند تا در سال 2001 یک استادیوم جدید بسازند. بااینکه این سازه در طول مسابقات اثر مهمی محسوب می‌شد و نظر مثبت خبرگزاری‌ها را جلب کرده بود، الآن بدون استفاده مانده و مراسم مهمی در آن برگزار نمی‌شود.
سیتی‌هال بوستون
سیتی‌هال بوستون (نهادی با وظایف نزدیک به شهرداری در ایران) ابتدا در سال 1962 ساخته شد و عموم مردم آن را دوست داشتند، اما به‌مرورزمان بیشتر اهالی بوستون از طراحی آن متنفر شدند. در ابتدا 3 پروفسور کلمبیایی این ساختمان را طراحی کردند و این طراحی در میان 256 ورودی دیگر برنده شد. به نظر مردم بوستون این ساختمان بیش‌ازحد بزرگ، زشت، غیردوستانه و به‌طورکلی آزاردهنده دیدگان است.
کاخ وست‌مینستر
بااینکه درگذشته کاخ وست‌مینستر منزل پادشاهان بوده، امروزه از آن برای پارلمان انگلیسی استفاده می‌شود. بعد از آتش‌سوزی‌های متعددی که در این کاخ به وقوع پیوست، دولت یک کمیسیون سلطنتی که مسئول نوسازی این کاخ بود را تشکیل داد. در این کمیسیون مذاکرات داغ زیادی در خصوص طرح نوسازی انجام شد، اما درنهایت سبک گوتیک در مقابل سبک نئوکلاسیک که در آن دوران شهرت زیادی داشت انتخاب شد.
کاخ سفید
وقتی در سال 1791 برنامه‌های ساخت‌وساز پایتخت جدید در واشینگتن آمریکا ریخته می‌شد، مقامات به این نتیجه رسیدند که کاخ ریاست جمهوری باید نقطه کانونی این منطقه باشد. 9 طراح به این مسابقه وارد شدند و برنده آقای James Hoban یک معمار ایرلندی بود. بااینکه طراحی Hoban تائید شد، جورج واشینگتن از اعمال‌نظر خود ابایی نداشت و طراحی را بنا به سلیقه‌اش تغییر داد. بااین‌وجود واشینگتن هیچ‌گاه به این ساختمان نقل‌مکان نکرد و John Adams اولین رئیس‌جمهوری بود که در سال 1800 در این کاخ زندگی کرد.