تبدیل پسماندهای اتمی به منابع انرژی به کمک الماس!
معمولاً خلاص شدن از پسماندهای اتمی کار راحتی نیست، اما به‌زودی این زباله‌ها می‌توانند به منبعی از انرژی پاک بدل شوند. دانشمندان روشی ابداع کرده‌اند که مطابق آن می‌توان زباله‌های اتمی را به کمک الماس به باتری تبدیل کرد.
اگر مواد رادیواکتیو کوتاه برد را درون الماسی دست‌ساز انسان قرار دهید، می‌توانید جریان الکتریکی تولید کنید که تشعشع‌های مضر آن‌هم مسدود شده باشند. درحالی‌که این تیم در تحقیقات خود از ایزوتوپ نیکل استفاده کرده بود، انتظار می‌رود که بتوان از ایزوتوپ‌های کربن که در بلوک‌های گرافیت به‌جامانده از نیروگاه‌های اتمی یافت می‌شود نیز نتایج مشابهی به دست آورد.
این باتری‌ها توان آن‌چنانی ندارند، اما طول عمر آن‌ها توسط تشعشعات تعیین می‌شود. محققان تخمین زده‌اند که یک باتری کربنی، 50 درصد از توانش را در طول 5730 سال تولید می‌کند! احتمالاً بتوان از این باتری‌ها در پهپادهایی که در ارتفاع زیاد حرکت می‌کنند، دستگاه‌های تنظیم‌کننده ضربان قلب، فضاپیماها و به‌طورکلی هرجایی که عوض کردن باتری دشوار یا اصولاً غیرممکن باشد، استفاده کرد. احتمالاً بعد از استفاده از این باتری‌ها شاهد ظهور کاوشگرهایی خواهیم بود که مدت‌ها بعد از خارج شدن از منظومه شمسی و عدم دریافت نور خورشید، همچنان به حرکت خود ادامه می‌دهند.
احتمالاً با هرگونه پیاده‌سازی عملی و سودمند این باتری‌ها مدت‌ها فاصله‌داریم؛ چراکه مشکلات جدی سر راه این تکنولوژی وجود دارد. یکی از این مشکلات هزینه است. الماس قیمت بالایی دارد، پس احتمالاً تبدیل حجم زیادی از پسماندهای اتمی به باتری میسر نخواهد بود؛ و این درحالی‌که است که فرض کنیم تکنولوژی مذکور آن‌طور که انتظار می‌رود کار کند. بااین‌وجود مورداستفاده‌ای برای زباله‌های تولیدشده توسط راکتورهای اتمی تعریف می‌کند. دیگر این پسماندها به‌عنوان خطر شناسایی نشده و می‌توانند سودمند هم باشند.