گیاه شش میلیون دلاری؛ این گل رز با مدارهای الکترونیکی زنده مانده است!
گروهی از محققان توانستند به صورت مصنوعی عمر یک گل رز را با بهره‌گیری از مدارات الکتریکی در آوندهای آن افزایش دهند.
بدون شک شما هنگامی که به سایبورگ ( یک موجود با هر دو اجزای ارگانیک و مکانیکی) می‌اندیشید، گیاهان جزو آخرین دسته از موجوداتی هستند که ممکن است روزی بتوان با این روش آن‌ها را پرورش داد؛ این در حالی است که به تازگی گروهی از محققان در آزمایشگاه الکترونیک آلی در دانشگاه لینشوپینگ در سوئد توانسته‌اند یک گل رز را با بهره‌گیری از آوندهای الکترونیکی پرورش دهند.
این تیم به سرپرستی Magnus Berggren طی روند پیگیری پروژه اصلی به نتایج شگفتی برخورد کرده‌اند. به عنوان مثال آن‌ها کشف کرده‌اند که با بهره‌گیری از مدارهای الکترونیکی می‌توان فرایند رشد گیاه را زیر نظر داشت و حتی آن را کنترل کرد و یا اینکه می‌توان از عملیات فتوسنتز به عنوان عاملی برای ایجاد انرژی الکتریکی مورد نیاز مدارات داخلی نیز استفاده کرد!
Ove Nilsson: ما تا پیش این هیچ ابزار مؤثری برای اندازه‌گیری تراکم مولکول‌های مختلف در یک گیاهان زنده در دست نداشتیم، با این حال با بهره‌گیری از این روش به این سطح از توانمندی رسیده‌ایم که حسگرهایی را در گیاهان تعبیه کرده و از انرژی حاصل از فرآیند کلوروفیل بهره برداری کنیم.
با مکیده شدن محلول توسط آوندهای الکترونیکی گل رز، مواد الکتریکی نیز وارد بدن گل شده و با ساختار زیستی آن پیوند خورد. این تکنیک مشابه شیوه‌ای است که از آن برای رنگ‌آمیزی گل‌ها استفاده می‌شود. دانشمندان با استفاده از این کابل نشان دادند می‌توان درون بدن یک گل زنده مدار الکتریکی ایجاد کرده و حتی رنگ گلبرگ‌های آن را هم تغییر دهند. نتایج نهایی این پژوهش در ژورنال Science Advances منتشر شده است.
این محققان پس از مدت‌ها سعی و تلاش و شکست‌های فراوان سرانجام پلیمر مخصوصی موسوم به PEDOT-S تولید کرده‌اند که قابلیت جذب توسط سیستم آوندهای گیاه را دارد. این پلیمر مشابه زمانی که یک شاخه گل طبیعی گل رز را درون گلدان پر از آب قرار می‌دهیم عمل می‌کند و از درون ساقه‌چوبی خود گل به طول 10 سانتی‌متر و با کمک یک ترانزیستور پایه فرایند جذب مواد مورد نیاز زنده ماندن گل را انجام می‌دهد.
این تیم همچنین نوعی خاص از PEDOT را در کنار نانوسلولزی به درون برگ گیاه فرستاده‌اند. این نانوسلولز مانند یک اسفنج، ساختاری سه بعدی را در درون برگ تشکیل داده که درون آن‌ها با پلیمر مورد بحث پر خواهد شد. این کار باعث ایجاد سلول‌های الکتروشیمیایی، توسط الکترولیت‌ها در مایع تغذیه شده در برگ که باعث تغییر رنگ جزئی گردیده نیز می‌شود.