۱۲ دلیلی که برخی عکاسها هنوز هم دوربینهای آنالوگ را به دیجیتال ترجیح میدهند
امسال چهلمین سال اختراع اولین دوربین عکاسی دیجیتال است. وسیلهای که به محض اختراع، پروژه مرگ عکاسی فیلم را کلید زد.
با وجود اینکه درحال حاضر عکاسی دیجیتال گسترش بسیاری داشتهاست، اما هنوز هم برخی از عکاسان ترجیح میدهند همچنان با دوربینهای آنالوگ عکاسی کنند. به سراغ این عکاسان رفته و از آنها دلیل این کار آنها را پرسیدیم. مجموعاً به ۱۲ دلیل رسیدیم که در ادامه میخوانید. با فارنت همراه باشید.
۱ . فیلم همچنان خوب است
همه ما کمابیش شانس آن را داشتهایم که دوره عکاسی فیلم را تجربه کنیم. عکسهای خانوادگی ما شامل سفرها و گردش ها و جشنهای خانوادگی همگی با دوربینهای آنالوگ و فیلم عکاسی شدهاند. اما همچنان که آلبوم عکسهای آ سالها را نگاه میکنیم، متوجه کیفیت بارز و خوب عکسها میشویم. همچنان عکسها آنقدر کیفیت دارند که با عکسهای بهترین دوربینهای دیجیتال امروز برابری کنند.
امروزه با وجود اینکه ما عکسهای زیادی چه با دوربین و چه با اسمارتفون خود ثبت میکنیم، اما تقریباً آلبومی برای نگهداری آنها نداریم. به همین دلیل یکی از دغدغههای ما نگهداری و ساماندهی عکسها است. با این حال هیچ وقت این اتفاق نمیافتد. اما در گذشته اینطور نبود و با گرفتن عکس، پس از چاپ عکسها به صورت منظم به آلبوم عکس منتقل میشدند. همچنان که ما امروز از دوره فیلم عکس بیشتری میبینیم.
۲ . «داینامیک رنج» فیلم بیشتر است
اشتباه نکنید، تکنیک عکس «HDR» مدتها است که در عکاسی وجود دارد، اما در عکاسی دیجیتال مدت کوتاهی است که باب شدهاست. در عکاسی دیجیتال به دلیل محدودیتهای موجود، برای رسیدن به یک عکس HDR معقول باید از یک صحنه ۳ عکس با نوردهیهای متفاوت ثبت کرد. اما عکسی که با فیلم ثبت شدهباشد، آنقدر داینامیک رنج بالایی دارد که به تنهایی میتوان آن را به عکس HDR تبدیل کرد.
یک فیلم سیاه و سفید بیشتر از ۶ پله در تاریکی و ۶ پله در روشنایی داینامیک رنج دارد. همچنین یک فیلم رنگی به راحتی در دو پله از هر سمت روشنایی و تاریکی قابلیت بازگشت با جزئیات دارد. علاوه بر اینها یک عکس فیلم بسیار به آنچه که ما با چشم خود میبینیم نزدیکتر است.
۳ . فیلم باعث آرامش میشود
وقتی با عکاسی دیجیتال طرف هستیم، از یک سوژه دهها عکس با ترکیببندیهای مختلف ثبت میکنیم. با این وجود باز هم دقت کافی در ثبت عکس نکرده و بسیاری از مشکلات عکس را به فتوشاپ میسپاریم.
اما در عکاسی فیلم اینگونه نیست. باید با حوصله ترکیببندی کرده و بهترین نورسنجی را انجام دهیم. با دقت فراوان و آرامش از یک سوژه تنها یک عکس ثبت میکنیم. این دقت و حصله باعث ایجاد آرامش در عکاس میشود.
۴ . فیلم امنیت بیشتری دارد
قدیمیترین عکس دیجیتالی که دارید متعلق به چه زمانیاست؟ آن را در کجا ذخیره کردهاید؟ با وجود پیشرفت بسیار زیاد فناوری، اما همچنان باید گفت که عکسهای دیجیتال امنیت لازم را ندارند. آنها تنها چند فایل کامپیوتری هستند که با یک اتفاق ساده امکان از بین رفتن و یا آسیب دیدن آنها وجود دارد. حتی نظریهای وجود دارد که ممکن است قرن حاضر به قرن فراموش شده تبدیل شود.
در مورد فیلم قضیه کاملاً متفاوت است. به صورت اولیه عکسها چاپ میشوند و همیشه نسخه واقعی از آنها وجود دارد. علاوه بر این نگاتیو عکسها نیز آرشیو میشوند و میتوانند دوباره چاپ شوند. همانطور که میدانید درحال حاضر هر نگاتیوی که از گذشته پیدا شود به راحتی قابل چاپ و حتی ترمیم است. مثال آن عکسهایی است که از بیش از ۱۰۰ پیش کشف میشوند و به راحتی و با کیفیت بالا چاپ میشوند.
۵ . فرآیند ظهور و چاپ در فیلم بسیار لذت بخش است
یکی از جوابهایی که برخی از عکاسان به ما دادند، دلبستگی آنها به فرآیند ظهور فیلم و چاپ عکس بود. در عکاسی دیجیتال به محض گرفتن عکس میتوانید نتیجه کار را ببینید. اما در فیلم این پروسه کاملاً متفاوت است.
پس از ثبت عکس باید آن را ظهور کرد. مراحل ظهور فیلم و استفاده از داروهای مختلف برای بسیاری از عکاسان بسیار دلپذیر و آرامبخش است. پس از طری مراحل ظهور با مرحله چاپ طرف هستیم که در آنجا به مرور عکس در مقابل عکاس شکل میگیرد و این دلچسبترین لحظه کار است. لحظهای که نتیجه کار دیده میشود.
۶ . نیازی به برق ندارید
تصور کنید دنیا به پایان خود رسیدهاست و شرایط طوری است که برقی برای استفاده وجود ندارد؛ چگونه باطری دوربین خود را شارژ خواهید کرد؟ خارج از شوخی، باید اذعان کرد که بشر امروز به شکل کامل وابسته به انرژی برق است و اگر در شرایطی قرار بگیرد که برق در دسترس نباشد، عملاً از زندگی ساقط میشود. در مورد عکاسی دیجیتال هم این قضیه صدق میکند و به محض نبود برق، عملاً عکاسی هم تعطیل است.
فرآیند عکاسی با فیلم از ابتدا تا انتها هیچ وابستگیای به برق ندارد. تمام اتفاقاتی که بر روی فیلم میافتد یک فرآیند شیمیایی است که در واکنش به نور اتفاق میافتد. از اینرو در هر شرایطی امکان عکاسی وجود دارد.
۷ . فیلم «چشم نواز» تر است
حتی اگر طرفدار این نظریه هم نباشید، حتماً قبول دارید که فیلم رنگ و حسی متفاوت از عکس دیجیتال دارد. درحال حاضر فیلترهای مختلفی بر روی نرمافزارهای مختلف برای اعمال بر روی عکسهای دیجیتال وجود دارد تا آنها را به فیلم شبیه کند. اما واقعیت این است که با وجود نتایج خوب، همچنان فیلم حسی متفاوت دارد که با دیجیتال قابل دستیابی نیست.
دلیل همه اینها فرآیند کاملاً متفاوت فیلم و دیجیتال در ثبت یک عکس است. بسیاری اعتقاد دارند که این چشمنواز تر بودن فیلم، به دلیل شبیهت بودن آن به آنچیزی است که با چشم خود میبینیم.
۸ . عکس دیجیتال واقعیت جعلی است
همانطور که میدانید یک عکس دیجیتال از مجموعهای از پیکسلها تشکیل میشود. این پیکسلها به خودی خود هویتی ندارند و تنها نمایش دهنده یک رنگ هستند. از این رو بسیاری بر این باورند که عکس دیجیتال تنها یک واقعیت جعلی هستند و به همین دلیل آنها را رد میکنند.
در فیلم قضیه متفاوت است. هر فیلم تشکیل شده از بلورهای ریزی است که در اندازههای متفاوت و به شکلی نامنظم بر روی سطح فیلم قرار گرفتهاند. حتی اگر با یک میکروسکوپ هم سطح یک فیلم را نگاه کنید، باز هم به یک شمای کلی از تصویر میرسید، اما در عهکس دیجیتال تنها با چند موزاییک طرف خواهید شد.
۹ . دوربینهای فیلم ارزانتر هستند
در حال حاضر اگر بخواهید جدیدترین دوربینهای دیجیتال DSLR را بخرید باید بیش از ۳ هزار دلار هزینه کنید و این مبلغ تنها برای بدنه آنها است. هزینه دیگری هم باید برای خرید لنز در نظر بگیرید. حتی دوربینهای حد متوسط و یا دست دومها هم گران هستند.
دوربینهای فیلم اما در بهترین کیفیتشان با کمترین قیمت قابل خرید هستند. هزینهای که برای خرید بهترین دوربین فیلم خواهید کرد کمتر از یک دهم خرید بهترین دوربین DSLR است.
۱۰ . برای متفاوت بودن
در حال حاضر روزانه میلیونها عکس در شبکههای اجتماعی و وبسایتها منتشر میشود. گرفتن عکسی که از میان این همه عکس قابل توجه باشد نیازمند منحصر بفرد بودن و تفاوت است. یکی از راههای ایجاد تفاوت در عکس، ثبت آنها با فیلم است.
علاوه بر تفاوتی که بین دیجیتال و فیلم وجود دارد، گرفتن عکس با دوربینهای فیلم خاص نیز میتواند خلاقیتهای ویژهای برای شما به وجود بیاورد. دوربینهایی که هیچ کس کار با آنها را حتی بلد هم نیست.
۱۱ . به خاطر ایرادهایش
در حال حاضر جنبشی در میان برخی از عکاسان به وجود آمده است که با استفاده از ایرادهای دوربینهای فیلم ارزان قیمت، اثر هنری خلق میکنند. به عنوان مثال محصول مورد علاقه آها دوربینهای فیلم یکبار مصرف هستند که به دلیل مشکلات عدیدهشان، نتیجه متفاوت و گاهی بسیار جذاب ارائه میکنند.
۱۲ . به دلیل مرموز بودن فیلم
وقتی عکس دیجیتال میگیرید، به محض ثبت عکس آن را در نمایشگر دوربین میبینید. اما یکی از جذابیتهای عکاسی فیلم، در نداشتن همین قابلیت است.وقتی با فیلم عکس ثبت میکنید باید صبر کنید تا فیلم ظهور شود و چاپ شود تا نتیجه کار مشخص شود.
تصور کنید در مسافرت هستید. باید صبر کنید تا از مسافرت برگردید و فیلم خود را به عکاسی بدهید و بعد از آن هم مدتی صبر کنید تا عکاسی عکسهای چاپ شده شما را تحویل دهد. این فاصله و نهایتاً دیدن نتیجه کار بسیار جذاب و دلچسب است که گاهی شما را شگفت زده میکند.
سلام به همه دوستداران عکس های انالوگ.
من ۳۶ سال دارم.بیش از ۱۵ سال از زندگیم در عکاس انالوگ سیاه سفید بود.یعنی از ۱۰ سالگی.مخصوصا عکس های پرتره
به نظر من همه چیز از خراب شدن عکس های دیجیتال،از اونجایی شروع شد که کیفیت تصویر بالا رفت.که حتی ریز صورت هم در عکس میفتاد و این باعث شد که رتوش دیجیتال شروع شود،یا همان فتوشاپ
من در آن زمان با این که برای رتوش با نوک مداد نوکیه تیز شده استفاده میکردیم.انقدر عکس پرتره غیر طبیعی نمیشد
من از بعد عکس های انالوگ که مینداختم و چاپ میکردم. هیچ عکسی به دلم نشست. با این که از امکانات دیجیتال هم زیاد استفاده میکردم.
نتیجه گیریه من:
کیفیت بالای دیجیتال فقط به درد منظره میخورد
در عکس پرتره هر کاری بشود اون کیفیتی که در انالوگ بود هرگز نمیتوان گرفت.به خاطر کارهای بعد از عکاسی.و غیر طبیعی شدن عکس.
با تشکر عکاس ماه با بیش از نیم قرن عکاسی پرتره
سلام. بنده فقط با مورد ۷ موافق هستم. هنوز هم فیلمسازهایی مثل کریستوفر نولان هستن که ترجیح میدن برای فیلمبرداری فیلمهاشون از روش فیلم بجای دیجیتال استفاده کنن، که این برمیگرده به طبیعیتر بودن رنگ و روشنایی تو فیلمها نسبت به دیجیتال. البته همین مزیت هم احتمال داره سالهای آینده با پیشرفت سنسورها از بین بره، کما اینکه سنسورهای دیجیتال کنونی کیفیت بیشتری نسبت به قدیمیها دارن.
سلام منم کاملاً موافقم و عاشق عکاسی آنالوگ
فقط یک سوال داشتم دقیق نمیدونم
حقیقت داره که برای ثبت بین المللی یک عکس باید عکس آنالوگ باشه؟؟
انقلابی که دوربین های عکاسی دیجیتال در دنیا به وجود آورده غیر قابل انکاره،مترجم محترم که ظاهرا عکاس هم هستند حتما می دونند که تمامی عکاس های حرفه ای دنیا هم از دوربین های دیجیتال خصوصا دوربین های کمپانی (هسلبلاد)استفاده می کنند.و حتما می دونند که شهرت این کمپانی به دلیل عکس هایی هست که ناسا توسط دوربین های دیجــــــیتــــــال و لنز های همین کمپانی از زمین گرفته.و باز حتما می دونند که کل دنیا از اطلاعات مهمشون چندین بک آپ می گیرند که هیچوقت کارشون لنگ نمونه و البته که باز می دونند که با حافظه SSD امکان از دست دادن اطلاعات به 0.01 % کاهش پیدا کرده،فقط سوالی که دارم این هست که چطور می شه با دوربین آنالوگ فیلمی از آسمان شب به شرط دیده شدن سحابی و … عکاسی کرد؟؟
-راستی به نظر شما بهتر نیست عکس هایی که با دوربین دیجیتال می گیریم رو با پرینتر چاپ کنیم که همیشه داشته باشیمشون؟
و یک مثال:
-تصور کنید که شما توی مکانی باشی که یه اتفاق غیر منتظره در حال رخ دادن باشه و شما باید 50 تا عکس از اون اتفاق بگیری دوربین فیلمیتو در میاری و تا می خوای عکس بگیری متوجه می شی که فقط 1 جا بیشتر نداری،خوب باید چند تا از عکس های قبلیتو پاک کنی،اوه ببخشید یادم نبود که نمیشه نگاتیو رو پاک کرد.
و 100 تا دلیل دیگه برای منسوخ شدن دوربین آنالوگ(تنها دلیل معقول فقط لذت چاپ عکس در تاریک خونه می تونه باشه)
ببخشید که مثال های سطح پایین زدم،فقط خواستم مثال ها نزدیک به دلایل مترجم و نویسنده محترم باشه.
دوست عزیز حرف شما درست است اما من یکی از طرفدار های دوربین های انالوگ هستم و عقیده دارم دوربین های دیجیتال و به دنبال ادیت و فوتوشاپ های بعدش تصوری دروغین میسازن افرادی که به اسم هنر با دوربین های دیجیتال عکاسی میکنند هنرمند شناخته نمیشوند کسی هنر دارد که به سادگی عکس های زیبا به وجود بیارند نه با وسیله های دیجیتال.
حرف شما در زمینه های علمی و خبر نگاری صحت دارد اما شخصی عکاس است که بدون دوربین های دیجیتال عکسای کند.
دوست عزیز نمیدونم شما هم عکاسین یا خیر ولی اگه عکاس باشین غیر ممکنه لذت عکاسی آنالوگ را دوست نداشته باشین و نخواین تجربش کنین در ضمن برای عکاسی های نجومی هنوز هم خیلی از عکاس ها از دوربین آنالوگ استفاده میکنن و در کل هم دیجیتال و هم آنالوگ خوبن و جفتشون ضروری و دارای شرایط و امکانات خاص خودشون ولی آنالوگ لذت بیشتری داره که شاید به خاطر سختی های کار کردن باهاشه
آقا زیر خاکی میاریم بالا :))))
کاملن با مطالب بالا موافقم … عکاسی فقط آنالوگ :) اونم سیاه و سفید … مرگ بر دیجیتال :))
من شماره چهار رو خوندم و داشتم شاخ در میاوردم که نوشتین فیلم ماندگاری فیزیکی بالایی داره!
بعدش دیدم منبع داره مطلب!
بعدش دیدم که فارنت محبوب توی ترجمه بسیار بسیار خرابکاری کرده :|
یه مقدار روی مطالب مترجمین بیشتر دقت کنید، الان شماره چهار مثلا از خودش اومده یه چیزی اضافه کرده که اصلا توی متن اصلی نیست، و غلط هم هست. پاراگراف دوم بند شماره چهار من درآوردیه :|
دوست عزیز مترجم این مطلب من هستم، و تمام مسئولیتش رو قبول می کنم!
نمی دونم منظورتون از «خرابکاری» چیه، اما با توجه به اینکه تخصص خودم حوزه عکاسی و تصویره و تحصیلاتم هم توی همین زمنیه است، نیازی نمی بینم که ترجمه نعل به نعل کنم و گاهی برای تفهیم بهتر مطلب چیزهایی رو اضافه می کنم!
ماندگاری فیزیکی فیلم بالاتره، چون اساساً وجود خارجی داره. اما عکس دیجیتال وجود خارجی نداره و با کوچکترین اتفاقی نابود میشه! به عنوان مثال؛ چند وقت پیش از موزه کاخ گلستان فیلم هایی از زمان ناصرالدین شاه پیدا کردند که این فیلم ها به سادگی قابل تبدیل شدن به عکس و فیلم رو دارند. حالا تصور کنید شما الان یه دیسک یا هارد دیسک رو یه گوشه ای بندازید و ۱۰۰ سال دیگه برید سراغش، آیا اثری از اطلاعات توش هست؟! همین حالا هم فلاپی دیسک ها و کامپکت دیسک های قدیمی دیگه قابل استفاده نیستند! امیدوارم توجیه شده باشید!
به عنوان کسی که از سالهای خیلی پیش و از دوران کودکی بصورت آماتور عکاسی میکنم و عکاسی را با یک دوربین کداک أنالوگ شروع کردم، تقریبا با تمامی دلایل بالا در مورد ترجیح عکاسی أنالوگ به دیجیتال مخالفم ـ تنها در یک مورد مقاله فوق حق دارد و آن ذخیره عکس های گرفته شده است که قبلا چاپ میشد و بصورت یک آلبوم مرتب حس و حال و هوای بهتری داشت ولی امروزه اکثریت عکسهای گرفته شده با فناوری دیجیتال بصورت فایلهای کامپیوتری ذخیره و دیده می شوندـ وگرنه کجای ادیت عکس دیجیتال مثلا با فتوشاپ بد است ، در روزگار عکاسی آنالوگ من همیشه دغدغه چاپ عکس را داشتم چون خودم مستقیما در چاپ عکس دخالت نداشتم و هر لابراتور عکاسی هم کیفیت چاپ خوبی نداشت ،کیفیت چاپ عکس گرفته شده تا حدودی شانسی بود، ممکن بود یک نگاتیو را هر جایی با کیفیت متفاوتی چاپ کنند و انتظار تو را برأورده نکنندـ از تمام دلایل فوق مضحک تر در دسترس نبودن برق است ، خب اگر برق نباشد که همه دنیا می خوابد! چه برسد به شارژ باتری دوربین دیجیتال، بعلاوه اگر برق نباشد با چه منبع انرژی میخواهند همان عکسهای آنالوگ را چاپ کنند، به هر حال دستگاههای چاپ آنالوگ هم با برق کار میکردند !!؟ یا مثلا اینکه گفته شده عکس دیجیتال جعلی است چون از پیکسل ها درست شده ،خب که چی؟ مگر اجزای عکس آنالوگ از پوست و گوشت آدم های توی عکس است، آنهم از نقطه های ریز با درجات متفاوت روشنی و تاریکی است ـ بهتر است انسان اینقدر در مورد هر چیز تعصب باستانی و عتیقه نگرانه ! نداشته باشد ـ
سلام دوست عزیز.این دلیل های که شما اوردین فقط از اونجایی شروع میشود که شما در ان زمان امکانات چاپی و ظهور خوب نداشتین،یا تجربه چاپ عکس و ظهور فیلم.این دلیل بر رد کردن انالوگ نیست.
البته در این شک نیست که در چند گزینه بالا دلیل های اشتباه نیاورده باشن.مثلا درباره برق که گفته شد من با شما موافقم.ولی کامل نمیشه رد کرد همه گزینه هارو