مقایسه کنید: آنچه دوربین عکاسی در مقایسه با چشم غیرمسلح انسان قادر به ثبت از آسمان شب است!
آیا آسمان در عکس‌هایی که از ستارگان در شب می‌بینیم، با چشم غیر مسلح نیز همینگونه دیده می‌شود؟
قطعاً عکس‌های بسیاری از آسمان شب و ستارگان دیده‌ایم که با تکنیک «نوردهی طولانی» یا همان «Long Exposure» ثبت شده‌اند. اگر خودتان تا به حال چنین عکس‌هایی ثبت نکرده باشید، احتمالاً مثل من تصور می‌کنید که عکاس هنگام گرفتن عکس هرآنچه در عکس می‌بینیم را همانگونه دیده است. اما به واقع اینطور نیست و بسیاری از چیزهایی که در عکس ثبت می‌شوند اصلاً توسط چشم غیر مسلح دیده نمی‌شوند.
عکاسی با نام مستعار «inefekt69» سعی کرده است به این سوال پاسخ دهد که عکاس هنگام گرفتن یک عکس از آسمان شب، خود آن را چگونه می‌دیده است. وی برای عکاسی به منطقه «پیناکل» در غرب «استرالیا» رفته و در شرایطی که آلودگی نوری کمی در آن منطقه بود عکس زیر را ثبت کرده است.
این عکس با دیافراگم f/2.8 و حساسیت ISO 3200 گرفته شده و نوردهی آن ۳۰ ثانیه به طول انجامیده است. وی پس از ثبت و اعمال ویرایش‌های رایج بر آن نتیجه بالا را به عنوان عکسی از آسمان شب منتشر کرد و سپس با کار کردن بر روی نسخه RAW عکس و بالا بردن کنتراست آن و کم کردن نور کلی آن، ویرایش دیگری از این عکس را منتشر کرد و اعلام کرد که خود او در آن صحنه، آسمان را اینگونه می‌دیده است.
همانطور که می‌بینید طیف وسیعی از ستارگانی که نور ضعیفی دارند توسط چشمان وی دیده نشده‌اند و رنگ‌هایی که توسط دوربین ثبت شده‌اند نیز بسیار ضعیف هستند. چشم انسان در نور کم توانایی کم‌تری دارد و قادر به درک کامل رنگ‌ها نیست.
در واقع می‌توان اینطور گفت که در نورهای بسیار ضعیف، چشم انسان عملاً عملکردی سیاه و سفید دارد. از طرفی دیگر می‌توان اینگونه برداشت کرد که «گستره نوری» یا همان «داینامیک رنج» چشم انسان در نورهای ضعیف بسیار پایین است و با وجود ستاره‌های درخشان، قادر به دیدن ستاره‌هایی با نور ضعیف نیست.
اینجاست که باید قدردان زحمات همه کسانی باشیم که در اختراع و گسترش و پیشرفت عکاسی تلاش‌های فراوانی کرده‌اند. اگر عکاسی نبود، قطعاً ما از دیدن زیبایی‌های آسمان شب محروم بودیم.